Lede - Een snelle oplossing voor de erbarmelijke huisvesting van het OCMW van Lede is bij zo goed als geen enkele politieke partij een prioriteit. Op de OCMW-raad vorige week werd geen enkele stap genomen om tot een oplossing te komen. Intussen schreef het personeel wel een brief met een opsomming van alle problemen waarmee ze geconfronteerd worden. Desondanks blijven de politieke spelletjes duren.

Nadat schepen Stijn Wille (Open Vld en lijsttrekker Open Lede) het enkele weken terug nog over een dringende prioriteit had en Burgemeester Uyttendaele (CD&V) een dag later het idee lanceerde om het OCMW-personeel in De Bron te huisvesten, is er toch geen enkele stap meer gezet. Aan het einde van de legislatuur gunnen de coalitiepartners elkaar het licht in de niet meer.

OCMW-voorzitter Annelies De Meersman (Open Vld) stelt niet op de hoogte te zijn van De Bron als haalbaar alternatief. “Voor mij is dat niet meer dan een verkiezingsstunt”, stelt ze. Burgemeester Uyttendaele stelde het OCMW ook niet officieel in kennis. “We bieden een oplossing aan, maar het OCMW is niet onze verantwoordelijkheid”, schuift die de zwartepiet terug. Oppositiepartij N-VA, duidelijk hengelend naar een partnership na 14 oktober, houdt de lippen stijf op elkaar. Hallucinant wanneer je weet dat vanaf volgend jaar gemeente en OCMW fusioneren en dat beide instanties vandaag al hun secretaris delen.

Dat politieke vetes blijven voorgaan is vooral brute pech voor het OCMW-personeel dat al jaren totaal aan hun lot wordt overgelaten. Zij schreven ten einde raad een smeekbrief aan alle OCMW- en gemeenteraadsleden. “Wij moeten ons werk verrichten in onwaardige arbeidsomstandigheden. Onze kantoren lijden onder regeninslag, geurhinder en werden afgekeurd door de dienst arbeidspreventie. Onze veiligheid wordt er op geen enkele manier meer gegarandeerd”, luidt het onomwonden. De elf ondertekenaars van de brief zijn ook bekommerd voor het imago en de impact voor het cliënteel. “Dagelijks krijgen we opmerkingen over onze huisvesting en na enkele incidenten van agressie werken we verplicht achter gesloten deuren. Dit werkt drempelverhogend en is alles behalve respectvol naar gebruikers en personeel.”

Het personeel vraagt dan ook inspanningen om de dienst eindelijk waardig te laten functioneren. “Al jaren worden geen herstellingswerken meer uitgevoerd. De grenzen zijn bereikt”, luidt het. Helaas hebben de politici vandaag andere katten te geselen: zorgen dat ze er na 14 oktober opnieuw bij zijn. Nadien zien ze wel weer verder.